Bazı insanların Aikido’da vuruşların, yumrukların olmadığını söylediklerini duydum. Bu nasıl doğru olabilir? Aikido bir savaş sanatı. Eğitimin en önemli parçası savaş esnasında oluşan agresif tepkileri anlayıp onların üstesinden gelebilmektir. Eğer savaş yoksa, çatışma da yoktur. Eğer çatışma yoksa, gerçekçilikte yoktur ve bu nedenle uyumu da anlayamazsın. Birçok kişi yanlış anlayıp Aikido’yu kolay yoldan çalışmaya uğraşırlar, ancak Aikido ‘kolay yol’ değildir.
Aikido tekniğinde atemiwaza (vuruş tekniği) karatede var olan yumruk teknikleri gibi değildir. Onun amacı yok etmek ya da öldürmek değil, dikkat dağıtıp, kafa karıştırmak, anı ve avantajı yakalamaktır.Vuruşun çalışılma amacı tekniği sonlandırmak değil, Aikido hareketini daha iyi kavramak ve genişlemeyi sağlayıp kendiliğinden oluşan reaksiyonu daha fazla geliştirmektir. Atemiwaza gerekli açığı yaratmak ya da kendi açığını kapatmak için kullanılabilir. Atemiwaza teknik anında partnerinin tepkisini görmeyi ve ondan sürekli haberdar olmayı öğretir.
Atemiwaza yalnızca nage için çalışma amacı gütmez, aynı zamanda ukeye beklenmeyen bir tekniğe karşılık vermeyi öğretir. Birçok atak yapıp partnerinin atemisini önemsemeyen öğrenci gördüm, vuruşu algılayıp ona saygıyla uyum sağlamak ukenin sorumluluğudur. Eğer uke bu durumu algılamayıp ona göre davranmazsa, uke’nin kaburgasını ya da burnunu kırmamak partnerinin insafına kalmış olur. Eğer uke vuruşu çabuk idrak ediyorsa ve onu durdurmak için zamanı varsa, vurusu bloke etmeli; bu şekilde de partneri faklı tekniğe geçebilmeye çalışmalıdır. Aikido eğitiminin büyük bir bölümü tekniği gerçekleştirebilmek için bu bloğun gücünü ve hareketini kullanmaya dayalıdır. Yüze yapılan doğru zamanlı bir atemide, ukenin yapabileceği tek şey birden plansız bir düşüş yapmaktır. İşte bu da ukeminin kurtarma sanatıdır.
Atemiwaza ile çalışmak yeni başlayanlar için tavsiye edilmez. Onun gücünden büyülenmek çok kolaydır, ancak şekli ve hareketi çalışmanızı ihmal etmenize neden olur. Silah çalışmalarında olduğu gibi, tam kontrol ve anında tepki yaralanmamak için çok gereklidir. Eğitimde sürekli artan tepkiyle, neyin gerekli neyin gereksiz olduğunu keşfetmek yıllar alabilir. Geleneksel olarak atemiwaza Aikido eğitiminde ateminin amacını yanlış anlamayacak olan yudansha seviyesinde olan aikidokalara öğretilir.
İyi bir kılıç yapmak için, demir sürekli sıkıştırılır, ateşte dövülür, ateşte yumuşadıktan sonra şekil verilmeye çalışılır. Bütün pürüzler kaybolana kadar bu işlemler devam eder. Sonrasında suya batırıldığı anda, sıcaklık ayarlanmış olur ateş kontrol edilir ve bilge kılıcın kenarını bilemeye hazırlanır. Bu işlem çok karışıktır, hiçbir parçası çıkarılamaz. Kılıcın milyonlarca gizli katmanı varken, bitmiş hali basit saf bir çizgiden ibarettir. Güçlü ancak hala esnektir, yüzeyi çevrede olan her şeyi yansıtır.
Aikido çalışması katmanlar üzerine kurulur. Her deneyim ve anlayış katmanı, bitmek bilmeyen cevap arayışlarını ateşler. Birinin diğerinden daha iyi olduğunu söyleyebileceğimiz belirgin özel bir anlayış tarzı yoktur. Hepsini bütünüyle anlayabilmek için gerekli olan, sert ve yumuşak çalışma hiçbir zaman birbiriyle çatışmamalıdır. Sertlik içinde yumuşaklığı ve yumuşaklık içinde sertliği barındırarak her seviyede teknikler deneyimlenmelidir. Eğitimde her yıl her deneyimden sonra farklılaşan kişisel bir biyoritim vardır. Eğer her zaman sert çalışıyorsan (ateş tarafından tüketilmek), partnerinin reaksiyonuna duyarlılığını kaybedersin, sen ve partnerin arasındaki iletişimi görmezden gelmeye başlayacak ve bu nedenle bilgeliğe hiçbir zaman ulaşamayacaksın. Eğer her zaman yumuşak çalışıyorsan (suya dalmak), kendi gücünü fark edebilmek için yeterince gerilmeyeceksin ve gerçekçiliği kaybedeceksin, bu nedenle de ateşi ve yolu kaybedeceksin. Zayıflıkla kurduğun harmoni hakkında konuştuğunda seni kimse dinlemeyecektir, eğer zayıfsan seçimin yoktur. Yalnızca güç pozisyonuyla kurduğun harmonide anlatımın ve aksiyonlarının anlamı olacaktır.
Shihan Mitsugi SAOTOME
( Aikido and Harmony Of The Nature kitabından)
Çeviri : İstanbul Aikikai
