Metta (sevgi dolu şefkat) kendimizi dünyadaki herkesle ve her şeyle bağlantı halinde hissettiğimizde gelen açıklık hissidir. Bazı açılardan, mindfulness çalışmasının ve hayatımızdaki mutluluğun doğal bir sonucudur. Buda sevgi dolu şefkatten bahsettiğinde, kuşkusuz genel “sevgi” tabirimizden farklı bir şeye işaret eder. Aslında, onun öğretileri sevgide seçiciliğin doğurduğu sorunlara, bunun nasıl bağlılık yarattığına ve işler değiştiğinde sonuçta nasıl acı çekmemize yol açtığına dikkat çeker. Metta Sutta, onlar hakkında ne düşünürsek düşünelim, ne hissedersek hissedelim sevgimizi dünyadaki herkese yaymamızı söyler bize. Koşulsuz sevgidir bu, beklenti taşımayan ya da karşılık beklemeyen sevgi. Sevgi dolu şefkat üzerine çalışırken, bağlılıklarımızla, yargılarımızla ve sevgimizdeki seçicilikle yüzleşiriz. Sevmekten bahsettiğimizde bunu pek çok şarta bağladığımızı fark ederiz: “Beni sevdiğin sürece” ya da “istediğimi bana verdiğin sürece seni seveceğim”. Dahası, en yakınlarımıza duyduğumuz sevginin bizi derin üzüntülere ve kayıplara karşı savunmasız bıraktığını anlarız.