Arkanıza yaslanıp da bugüne kadar yaşadıklarınızı bir film gibi izleyebilseydiniz olanlara o anın içindeki gibi mi tepki verirdiniz? Ya da zaten senaryoyu bildiğiniz için üzücü ya da kasvetli görünen sahnelerde gülümser miydiniz? Bu soruları geçmişe değil de bugüne hatta şimdiye sorsak; olmakta olana nasıl bir tepki veriyor, her ne oluyorsa oturduğunuz yerde olana öylece bakabiliyor hatta gülümsüyor musunuz?