Türkiye’de yaşadığım yaklaşık 30 yıl her hikayenin unutulmaya mahkum, zamanla önemini kaybeden en az bir başlangıcı olduğunu öğretmişti. Elbette ki bu bilgi her birey için geçerli olmasa da etrafımdaki herkesin hikayesi hayatın dalgalarında nasıl sürüklenildiği yada yaşamlarında hangi duvarlara çarptıkları üzerine dönüyordu. Ne kendileri yada o an dinleyici olan ben için tatmin edici nedensel bir başlangıç sunabilmek zor, hatta anlamsızdı. Bariz orijin hikayeleri sadece filmlerde olabilecek tatlı süslemeden ibaret kalmış, kendi hayat yolculuğumuzda ipin ucunu çoktan kaçırmıştık.